သူၾကီးဆီသာပို႕ပါေတာ့
တစ္ခါတုန္းက ရြာတရြာမွအပ်ဳိႀကီးတစ္ေယာက္ရွိ
သတဲ့ဗ်၊ သူ႔ခမ်ာ မိန္းမသားပီပီ၊ အခ်ိန္တန္ အရြယ္ေရာက္ လူလားေျမာက္ခ်ိန္မွာ သီးခ်ိန္တန္သီး ပြင့္ခ်ိန္တန္ပြင့့္ခ်င္ ရွာေပမဲ့၊ရုပ္ဆင္းအဂါၤမလွရွာေတာ့၊အိမ္ေထာင္ ဖက္ မေတြ႔ႏိုင္ပဲတစ္ကိုယ္တည္း အပ်ဳိႀကီးျဖစ္ရရွာတာတဲ့ဗ်ာ။
မိဘေဆြမ်ဳိးညာတကာေတြလည္း မရွိရွာေတာ့တဲ့အခ်ိန္၊ အသက္ကလည္းေလးဆယ္ေက်ာ္ျဖစ္လာေတာ့ တစ္အိမ္လံုးမွာ တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ဘဝနဲ႔ေနရင္း၊ အိမ္ေထာင္က်ႏိုင္မဲ့အခြင့္အလမ္းကုိ ဇြတ္ႀကံဆေနရသတဲ့
ကုိရင္။
ဒီလုိနဲ႔တစ္ေန႔ အဲဒီအပ်ဳိႀကီးအိမ္ကုိ ညႀကီးအခ်ိန္မေတာ္သူခိုးတစ္ေယာက္ဝင္ခိုးေတာ့၊ ကံဆုိးတဲ့ သူခိုး ခင္မ်ာ၊ အပ်ဳိႀကီးရဲ့လက္ရဖမ္း ဆီးျခင္းကုိခံရပါေလေရာ။
သူခိုးလူမိၿပီဆုိမွေတာ့ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔၊ျပန္လႊတ္ေပးဖုိ႔ေတာင္းပန္ရတာေပါ့၊ ဒီမွာတင္အပ်ဳိႀကီးဟာ “နင္လူပ်ဳိလား” လုိ႔ သူခိုးကုိ ေမးသတဲ့ဗ်။
“လူပ်ဳိပါ”လို႔လည္း သူခိုးကေျဖလုိက္ေရာ၊အပ်ဳိႀကီးဟာ “ဒီတစ္ခါေတာ့ဟန္က်ျပီဟဲ့” ဆုိတဲ့အေတြးနဲ႔..၊ “ဒါဆုိနင္ ငါ့ကုိလက္ထပ္ယူမလား၊ ယူမယ္ဆုိရင္ငါလႊတ္ေပးမယ္။မယူဘူးဆုိလုိ႔ကေတာ့ သူႀကီးအိမ္ အပုိ႔ပဲ”တဲ့။
အကဲခတ္ရသေလာက္ ဒီသူခိုးဟာ၊ရြာထဲက သူခိုးမဟုတ္ပဲ၊ရြာေက်ာ္ျပီးလာခိုးတဲ့သူခိုးထင္ပါရဲ့။
အဲဒီအပ်ဳိႀကီးကုိ မျမင္ဖူးရွာဘူးတဲ့အျပင္၊ သူ႔ လူပ်ဳိဘဝကုိ စေတးရေတာ့မဲ့အခ်ိန္မုိ႔..၊ “အမႀကီးရယ္၊မီးျခစ္ ကေလးတခ်က္ေလာက္ျခစ္ပါလားဗ်ာ”လုိ႔ ေတာင္းဆုိလုိက္ေတာ့ အပ်ဳိႀကီးလည္း သူခိုးရဲ့လက္ကုိ ဂ်ဳိ္င္း ၾကားမွာ ခပ္တင္းတင္းညွပ္ထားရင္း က်န္တဲ့သူ႔လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ခါးၾကားက မီးျခစ္ကုိ ခ်ပ္ကနဲျခစ္ လုိက္ ေရာေပါ့ ကုိရင္ရယ္။
အေရးထဲမီးျခစ္က မသံုးတာၾကာလုိ႔ထင္ပါရဲ့၊ ဖ်တ္ကနဲသာတခ်က္သာလင္းျပီး ဟုတ္ဆုိျပန္ျငိမ္းသြားပါ ေလေရာ၊ အပ်ဳိႀကီးကေတာ့ မီးျခစ္ကို ခ်ပ္၊ခ်ပ္၊ခ်ပ္နဲ႔ႀကိဳးစားပမ္းစားထပ္ျခစ္ရွာပါတယ္။
ဒါေပမဲ့သူခိုးအတြက္ကေတာ့၊ ဖ်တ္ကနဲ တစ္ခ်က္လင္းလုိက္တဲ့အလင္းေရာင္နဲ႔တင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ သြားတယ္ထင္ပါရဲ့၊ “အမႀကီးရယ္။သူႀကီးအိိမ္သာပုိ႔ပါေတာ့”..ဆုိပဲ။
Credit - ကိုစိုးႏိုင္
ကြ်န္ေတာ္သိ၊ကြ်န္ေတာ္တတ္၍ ေရးသားျခင္းမဟုတ္ပါခင္ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ေလ့လာမိသမွ်ကို စာဖတ္သူမ်ားျပန္လည္ေလ့လာမိေစရန္ ျပန္လည္မွ်ေဝျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ပို႕စ္တစ္ခုခ်င္းစီအတြက္ မူရင္းေရးသားသူမ်ားကို အထူးေက်းဇူးဥပကာရတင္ရွိပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ေအာင္ျမင့္ျမတ္(Myanmar Youths) Ph-09256480246
Post a Comment